Η Ιστορία μας


« Γύρω, τριγύρω στο Μελί έχει ο Θεός κονάκι, γι’ αυτό το μυργιοστόλισε με περισσιό μεράκι»


Το Μελί στη Χερσόνησο της Ερυθραίας


     Το Μελί το συναντούμε στην ιστορική χερσόνησο της Ερυθραίας (ανάμεσα στη Χίο και τη Σμύρνη) στις δυτικές ακτές της Μικρασιατικής γης. Φώλιασε και ρίζωσε, κατά τα νεότερα χρόνια,  στους πρόποδες του αρχαίου όρους Μίμας, βρέχεται από τα γαλανά νερά του Ελληνικού Αρχιπελάγους του Αιγαίου και ατενίζει τη Χίο και τις Οινούσσες.

     Η αρχή της μακραίωνης φημισμένης πορείας της χερσονήσου της Ερυ-θραίας είναι απίστευτα συναρπαστική όπως ακριβώς και η ζωή των κατοίκων της σε κάθε στιγμή της Ιστορίας.


    Η χερσόνησος της Ερυθραίας βρίσκεται στην κεντρική Δυτική Μ. Ασία και χωρίζεται από την υπόλοιπη Ιωνία με μια νοητή γραμμή 80 περίπου χλμ, που ξεκινά δυτικά της Σμύρνης και κατεβαίνει μέχρι την Έφεσο.
 
 Στην ιστορική καταγραφή μας θα στρέψουμε, κυρίως, το ενδιαφέρον μας στο βορειοδυτικό άκρο της χερσονήσου της Ερυθραίας, η οποία είναι μια μικρότερη χερσόνησος και καταλήγει στο Μέλαινα Ακρωτήριον, για το οποίο ο Στράβων γράφει: «Μέλαινα άκρα καλουμένη μύλων έχουσα λατόμων»
( Στράβων ΙΔ΄ , 645 ). 

    Στη νεότερη εποχή το συναντούμε με τις ονομασίες Μαύρος Κάβος, Μελανιός, όπως το ονομάζουν οι ναυτικοί και είναι η παραφθορά του αρχαίου τοπωνυμίου «Μέλαινα» κάτι σημαντικό, επειδή αποδεικνύει, μέσα από τους αιώνες την συνείδηση του λαού μας, την συνέχεια της ελληνικής γλώσσας αλλά και της ελληνικότητας της περιοχής. Επάνω σ’  αυτό θα στηριχθεί  η νεότερη τούρκικη ονομασία Καρά -  Μπουρνού (Μαύρο Ακρωτήριο), Καρά -  Μπουρούν, Καράμπουρνα.

     Την ίδια ονομασία Καραμπουρνού φέρει η βορειοδυτική αυτή χερσόνησος της Ερυθραίας, στην οποία δεσπόζει το πανάρχαιο όρος Μίμας που έχει ύψος 1.190 μέτρα με τις απόκρημνες τιτανώδεις κατωφέρειες του.

        Οι Αρχαίοι Έλληνες αγάπησαν αυτό το πανύψηλο και σκληρό όρος, το θεοποίησαν  και μίλησαν πολύ γι’ αυτό. Μέχρι σήμερα οι Έλληνες το αποκαλούν « ο Μίμας» και όχι « το βουνό ή το όρος Μίμας». Πρόκειται για την άμεση σύνδεση του ανθρώπου με την φύση που θεωρεί τα όρη ζωντανούς οργανισμούς. Ο Όμηρος αποκαλεί « ανεμόεσα» την πιο υψηλή κορυφή του. Σήμερα αποκαλείται Μπόζ – Νταγ, δηλ. Παγωμένη Κορυφή όπου χαρακτηριστικές είναι οι σφοδρές θύελλες που πλήττουν την περιοχή και οι βίαιες καταιγίδες του χειμώνα. Οι δυνατοί αυτοί άνεμοι, μάλιστα, έγιναν αιτία για την παρουσία πολλών ανεμόμυλων στην περιοχή. 






ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΡΑΒΗΓΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΨΗΛΟΤΕΡΟ ΣΗΜΕΙΟ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΕΛΙ  Μ. ΑΣΙΑΣ

Το χωριό, ο κάμπος και το Αιγαίο.







 Χαλάσματα που βλέπουν τον κάμπο και το Αιγαίο

Η παραλία του Μελιού σήμερα.Οι σημερινοί κάτοικοι αξιοποίησαν.... την ομορφιά του. Στο βάθος δεξιά το παλιό Μελιώτικο λιμανάκι Μαντράκι με τα νησάκια του




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου